Σάββατο 12 Δεκεμβρίου 2015

Ναι, εσύ...

Ουδείς θα θυμάται τα δύο χρόνια της Γ' εθνικής και τα ασήμαντα παιχνίδια που έδινε κάποιος... Αρης Θεσσαλονίκης απέναντι σε κάποιους, οι οποίοι σκύλιαζαν να νικήσουν αυτόν τον "κάποιο".

Αλλά να, ρε φίλε, κάτι παιχνίδια υπό το βλέμμα ξεχωριστών ανθρώπων, αποκτούν άλλο νόημα. Η ασθένεια είναι παράμετρος και ωθεί -καλώς ή κακώς- σε αναγνώριση, η οποία, κάτω από διαφορετικές συνθήκες, δε θα ερχόταν ποτέ.

Δε γαμιέται, έστω κι έτσι...

Ο Νίκος ο Κυζερίδης θα καταλάβει ότι δεν είναι μόνος. Το' χει καταλάβει, δηλαδή, αλλά σε λίγες ώρες θα του γίνει πεποίθηση.

Ευτυχώς, θυμάμαι κάθε παιχνίδι του, κάθε γκολ του, κάθε πανηγυρισμό του. Σε ευρωπαϊκές βραδιές ή βραδιές φιλικών ή απλών, καθημερινών τερμάτων, για τα οποία σκαρφάλωνε στα κιγκλιδώματα της "3".

Από Σερβέτ και Θέλτα, ως την τεσσάρα (του) στο φιλικό προετοιμασίας με τη Λας Πάλμας, ως τα γκολ επί του Παναθηναϊκού, του Πανηλειακού και του Ακράτητου.


Ναι, εσύ είσαι αυτός

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου