Στον έλεγχο διαβατηρίων

Φανταστική ιστορία, που θα μπορούσε να ισορροπεί στην "κίτρινη" πραγματικότητα και το "μαύρο" της σκέψης, θολομένων εγκεφάλων.

Το να μην εκτιμάς, επειδή -εξ' ορισμού- είσαι περιορισμένης ευθύνης, δεν είναι και τόσο μεμπτό.

Το να μη εκτιμάς, όμως, και το να κάνεις socialiazing, προσπαθώντας να κερδίσεις τις εντυπώσεις που έχασε ο Πρίχτης, όπως αποκαλείται, προφανώς και δε σε κάνει καλύτερο οπαδό.

Προφανώς, ήταν καλύτερα όταν δεν είχες διαβατήριο, όταν δεν ήξερες που πέφτει ο έλεχος, όταν στον έλεγχο δεν έπαιρνες καλό βαθμό ή όταν έδειχνες τη "στραπατσαρισμένη" σου ταυτότητα με τους ελληνικούς -μόνο- χαρακτήρες σε κάποιο ελληνικό Νομό.

Ε, μάλλον δε θα είναι του χαρακτήρας σας η Ευρώπη.

Αφήστε την, λοιπόν, σε εκείνους που την οραματίστηκαν, σε εκείνους που την έζησαν και θέλουν να να την ξαναζήσουν -σε βάθος χρόνου- και όχι σε μια χρονιά των "32".

{Κυριακή 31 Ιανουραίου, 11 παρά το βράδυ, Τετάρτη 3 Φεβρουαρίου, 9 παρά το βράδυ}

{Ο έλεγχος άργησε λίγο. Είχε ουρά...}