Τρισδιάστα(τος) να πάνε

Υπέρ του δέοντος πόνο προκάλεσε σε μερίδα (παν)αθηναϊκών Μ.Μ.Ε., η ήττα του αιώνιου πρωταθλητή στο μπάσκετ.

Μα, πώς είναι δυνατόν σε ελληνικό γήπεδο (στου Αρη πολύ δε περισσότερο) να καθυβρίζεται ο ίσος και όμοιος του Γκάλη;

Ο λαός του Αρη, με τη μπασκετική παιδεία, την οποία θυμόμαστε ανά περιπτώσεις, όπως η σημερινή.

Πώς είναι δυνατόν ο -συνήθως- ήρεμος Αγιος Ανάργυρος Πεδουλάκης να εκρήγνυται στη συνέντευξη Τύπου, μετά από ερώτηση για το ήθος του Διαμαντίδη;

Επειδή, ο ήρεμος Αργύρης μπέρδεψε τις τέσσερις γραμμές με τις διαχωριστικές γραμμές, ας του πει κάποιος (στο επόμενο παιχνίδι, 2-1 μείωσε ο Αρης, τρεις νίκες θέλει ο Παναθηναϊκός) ότι το μπινελίδι που δέχεται ο Διαμαντίδης, το δέχεται επειδή ακριβώς διαμαρτύρεται, όταν πέφτει μια σταγόνα ιδρώτα παραπάνω στη φανέλα του.

Ουδείς αμφιβητεί την πορεία του, την αξία του και όλα τα συναφή και βαρετά κλισέ. Τεράστιος παίκτης. Παίκτης ρε, παίκτης, έστω παίχτης. Οχι, χαρακτήρας εντός των τεσσάρων γραμμών.

Κανείς δεν τον έκρινε ως οικογενειάρχη, φιλάνθρωπο, δημόσιο πρόσωπο. Ως καλαθοσφαιριστής κρίνεται. Αντιλαμβάνεστε τη διαφορά;

{Οταν είσαι δημοσιογράφος και, απλώς, κατακρίνεις τον οπαδό που (κακώς) βρίζει σπίτια, οικογένειες κλπ, φορώντας τον (ζουρλο)μανδύα των σόσιαλ μίντια, τότε αδικείς το Μέσο που σου δίναι άπλετο χώρο να γράφεις, 2 ώρες μετά τη λήξη του αγώνα, για ενδιαφέρον άλλης ομάδας για παίκτη της ομάδας που σε νίκησε απόψε. Μπερδεμένο...}

{Οι είρωνες για το οικογενειακό κλίμα του Πρίφτη, μήπως σήμερα χειροκρότησαν, μήπως έδωσαν κανά φιλί στο στόμα;}

{Ο Αμερικανός που κινήθηκε εναντίον της εξέδρας, δεν είναι επαγγελματίας και οφείλει να μην απαντά; Αλλά είναι και άνθρωπος και και και... αυτά που γράφετε για να έχετε ηθική αυτοϊκανοποίηση ότι κάτι κάνετε}

{Ο σεβασμός κερδίζεται. Δεν επιβάλλεται. Εντός και εκτός γραμμών. Κατάλαβες;}