Αλλού το παραμύθι, αλλού ο Δράκος

Δεν ήταν και το καλύτερο σενάριο και ο μπασκετικός μπασκετικός Αρης δεν έχει συνηθίσει σε τέτοια παραμύθια. Το φετινό σενάριο γράφτηκε από τον Παναγιώτη Γιαννάκη, αλλά σκηνοθετήθηκε από το ζεύγος Λάσκαρη.

Είναι... κάπως να έρχεται στον πάγκο σου ο Γιαννάκης, να μην φέρνει αποτελέσματα, η ομάδα να κινδυνεύει και να ακούγονται τα μύρια όσα. Ναι, θρύλος είναι και ως τέτοιος αντιμετωπίστηκε. Τα όσα γράφονται από τη στιγμή της λύσης της συνεργασίας και μετά είναι κάτι μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας.

Η ουσία του παραμυθιού βρίσκεται πιο μακριά (γεωγραφικά) και ο (κακός) Δράκος είναι άλλος. Κι αυτός ήταν από τους βασικότερους λόγους που αποχώρησε ο (καλός) Δράκος. Ετσι, έπρεπε, γιατί η ομάδα πρέπει να επιβιώσει με κάθε τίμημα. Και όχι το τίμημα της πτώσης.

{Η ερώτηση "ποιος αποφάσισε το διαζύγιο με Γιαννάκη" γίνεται από ανθρώπους έχουν και την απάντηση. Τουλάχιστον, αδέξιο να διερωτώνται και δημόσια}

{Ελπίζω από σήμερα το απόγευμα και στο ματς με τον Προμηθέα να επαληθευτεί και η αλλαγή, εκτός των γραμμών}

{Ο μύθος Γιαννάκης δεν απομυθοποιείται για τους αρειανούς, ούτε από άρθρα, ούτε από παρεμβάσεις, ούτε από blogs, ούτε από χρονολόγια}